26 JULI 2021:
Kijkers en zieners
Een luie avond in de zetel. Thuis even zalig genieten.
“Ff chillen” noemen jonge mensen dat in sociale mediataal .
Ik ga op zoek naar een tv-programma dat me aanspreekt.
Negen van de tien zenders laten een rits BV’s opdraven.
Al te vaak helaas komen die zichzelf vermaken met nietszeggende
verhalen en ondermaatse spelletjes.
‘Brood en spelen’ is in al die eeuwen blijkbaar wel veranderd van vorm,
maar niet van essentie. Het blijft een variant van collectieve masturbatie.
Het tiende programma is de tweehonderdste heruitzending van
FC De Kampioenen …
In de kleine ontgoocheling die volgt, komt er wel een mooi inzicht naar boven:
in het leven heb je veel kijkers, maar weinig zieners.
Kijkers blijven aan de oppervlakte en bij het oppervlakkige.
Ze nemen waar. Daar stopt het.
Zieners kijken met verwondering en dankbaarheid door de oppervlakte naar wat verborgen aanwezig is. Daar begint het voor hen.
Door het wateroppervlak zien zij de kracht van de onderstroom, die het water
richting en stroming geeft. Zij doorzien letterlijk wat telt in het leven.
Kijkers kunnen gelukkig evolueren naar zieners. En misschien is dat wel onze hoofdopdracht?
Het helpt als je het kijken aanvult met aandachtig luisteren naar wat zieners
uit jouw omgeving jou vertellen over wat ze zien en ervaren.
Het kan je eigen leven een nieuwe richting geven.
Aandachtig luisteren kan kijkers in zieners veranderen.
Ik wil me nog meer openstellen voor wat zieners mij vertellen over het leven.
Want ik wil het leven niet gewoon bekijken, ik wil het echt gezien hebben, voor ik het hier voor bekeken houd.
Door Gaston Maes
4 MEI 2021:
GENOEG SERVICE…MAAR HOEVEEL IS GENOEG?
Professioneel leerde ik in de loop van 2019 Philip De Cleen kennen. Hij is docent marketing in Antwerpen en bracht twee jaar geleden een prima marketinghandboek uit, ‘Marketing. Go with the flow’. Het verklaart op een kristalheldere manier zowel de huidige tijdsgeest van ‘consumeren’ als de manier waarop we daar samen mee omgaan. De kern waarrond alles draait in dat boek is ‘de instant kritische klant’ die wij allemaal geworden zijn. Loyaliteit is dood. De leverancier die wij kiezen moet zich elke keer opnieuw aan ons bewijzen. Wij willen alles 24u op 24u, 7 dagen op 7 voor ons bereikbaar maken. Daar hebben wij immers recht op! Wij willen communiceren via smartphone, via tablet en via fysieke bezoeken aan een bedrijf. De klant is koning en de leverende partijen moeten dansen zoals wij dat verlangen. Dat is ons “heilig consumentenrecht”!
Maar de stappen van koning naar keizer en van keizer naar dictator, zijn gevaarlijk klein !
Op die manier creëren wij zelf vanuit het bedrijfsleven een nieuwe wereld van illusies. Want de zakenwereld speelt al jaren op die verwachting van de verbruiker in. Alles is te koop en wat wij vandaag als klant verlangen, moet ook vandaag worden geleverd. Uiteraard zonder portkosten…
Tot een eenvoudig coronavirusje die wereld van illusies pijnlijk doorprikt! Mondmaskers bijvoorbeeld waren een tijdlang niet meer te krijgen. Uitblijvende leveringen aan het buitenland en uit het buitenland, doen onze economie stilaan vastlopen. Hout bijvoorbeeld is de laatste maanden verdubbeld in prijs. Sommige grondstoffen voor verf, worden schaars. De kwetsbaarheid van onze illusies wordt confronterend duidelijk.
Moeten we onze marketing in het postcoronatijdperk niet gaan finetunen? Er bestaat geen “vanzelfsprekende service zonder grenzen”. Er bestaat alleen de gezonde instelling van bedrijven en bedrijfjes om eerlijk en respectvol om te gaan met klanten. Maar misschien moeten wij in onze toekomstige marketing ook duidelijk maken welke inspanningen en kosten we als ondernemer( met plezier maken) om klanten in de watten te leggen.
“Meten is weten” werkt ook in die richting : het duidelijk kwantificeren van inspanningen op servicegebied, zal veel vanzelfsprekendheid bij consumenten veranderen in respect en appreciatie voor de hoge servicegraad die medewerkers van bedrijven dagelijks leveren aan koning klant. Ook die boodschap moeten we duidelijk maken en brengen.
Passen we onze huidige marketingaanpak en visie niet aan, dan rijden we ons op korte termijn vast in de zelfgecreëerde illusies van het consumentengedrag.
Door Gaston Maes
31 MAART 2021:
DE DIGITALE DENKFOUT.
In het bedrijfsleven is iedereen ervan overtuigd : IT wordt de toekomstige hoeksteen voor ieders succes.
Van kleinere KMO’s tot grotere organisaties : iedereen probeert “de grote IT-versnelling” op de rails te krijgen.
In ieder segment van het bedrijfsleven wordt fors geïnvesteerd in IT-applicaties en in cockpits voor het management. “Meten is weten” wordt de nieuwe onbetwiste religie van onze bedrijven.
En natuurlijk is dat grotendeels juist. Maar maken we niet een belangrijke denkfout in dit proces?
Enkele tientallen jaren geleden probeerde een verlichte communist in China ook “de grote sprong voorwaarts”uit. De gevolgen van té snel proberen te gaan, werden al even snel pijnlijk duidelijk.
Maken we binnen onze ondernemingen niet beter werk van een “digitale procesbegeleider” in plaats van een” IT-verantwoordelijke”?
Doordacht databeleid heeft immers met het afstemmen van vernieuwing op wat medewerkers aankunnen te maken. Het is een weloverwogen stappenplan om medewerkers in een organisatie met al hun energie en enthousiasme mee te krijgen in een vernieuwingsidee, in de vaste overtuiging dat het actief en planmatig omgaan met data ook enorme voordelen inhoudt voor ieders persoonlijke functioneren.
Hoe zou een piloot van een sportvliegtuig reageren als je hem zonder stappenplan en sterke begeleiding in de cockpit van een nieuwe Boeing 737 dropt ? De brave man ziet met al die nieuwe meters het bos door de bomen niet meer en hij wil vlug terug naar zijn oude sportvliegtuigje!
Dat is wat in onze ondernemingen momenteel al te vaak gebeurt : IT-systemen worden té snel geïmplementeerd zonder voldoende begeleiding en stapsgewijze opleidingen. Vaak beperkt een opleiding zich tot een snelle demonstratie van het nieuwe programma door IT-mensen die dat spelenderwijs en met sprekend gemak bedienen. Frustrerend voor de toehoorders die de facto worden gedegradeerd tot lijdend voorwerp.
De illusie dat dergelijke demonstraties de juiste begeleiding zijn in een transitieproces voor medewerkers, is niet alleen een digitale denkfout. Tegelijk wacht het burn-out spook geduldig om de hoek zijn beurt af.
IT-mogelijkheden in de nabije toekomst ten volle en juist benutten, is in de eerste plaats een kwestie van het begeleiden van de cultuur binnen een onderneming, veel meer dan van het installeren van nieuwe software. De vanzelfsprekendheid en de snelheid waarmee goedbedoelende IT-freaks de introductie doen in bedrijven, staat in schril contrast met wat de gemiddelde medewerker kan slikken qua IT-beheersing.
De nieuwe uitdaging in iedere onderneming wordt het vinden van de juiste begeleider, de geknipte man of vrouw, die zowel technisch als emotioneel mensen weet te enthousiasmeren om samen de nieuwe IT-weg stapsgewijs onder de knie te krijgen en collectief te implementeren.
Pas dan wordt databeheer en actief datagebruik het digitale succesverhaal waar we allemaal op rekenen.
Door Gaston Maes